کاراته را رها نکنید

چندبار تا به حال پیش آمده که موضوع کاراته عنوان شده باشد و کسی بگوید: "بله، من سابقاً به کلاس کاراته می‌رفتم."؟

به نظر می‌رسد تمام ما دوستانی داریم که سابقاً تحت تعلیم کاراته بوده‌اند.‏

چرا در حالی که بعضی‌ها به تمرینات کاراته ادامه می‌دهند، بیشتر افراد، نیمه کاره از آن دست می‌کشند؟

پاسخ این سوال ساده است. برخی افراد کارها را نیمه تمام رها می‌کنند در حالی که بعضی‌ها وقتی کاری را شروع می‌کنند آن را به پایان می‌رسانند. اما این مسئله خیلی پیچیده‌تر از اینهاست.

برای پی بردن به این مسئله که چرا هنرآموزان یادگیری را نیمه‌کاره رها می‌کنند، علت‌های بی‌شماری وجود دارد. بعضی‌ها یادگیری را در رده‌های پایین‌تر رها می‌کنند، چرا که برای این کار وقت کافی در نظر نگرفته‌اند و آسانترین‌ راه برای آنها، متوقف کردن ادامه کار است.

بعضی از هنرآموزان، سر کلاس تمرین رفتن را مثل سر قرار رفتن می‌انگارند. آنها می‌خواهند که این هنر را بهتر بشناسند. اما این شناخت به مرور زمان میسر می‌شود. آنها در این سالهای اول زندگی آمادگی ندارند تا برای تمام عمر خود تعهدی بدهند بنابراین از ادامه کار منصرف می‌شوند.

بعضی‌ها برای رسیدن به پیشرفت کامل، صبر خود را از دست می‌دهند. می‌خواهند در عرض یک سال صاحب کمربند سیاه شوند، اما وقتی می‌بینند این کار حداقل 3 سال طول می‌کشد، نمی‌توانند از عهده آن برآیند. بعضی‌ها بصورت مقطعی به یادگیری می‌پردازند و مدتی می‌روند و پس از مدتی نیز آنرا را نیمه کاره رها می‌کنند. آنها می‌خواهند که به یادگیری ادامه دهند ولی نمی‌توانند انگیزه خود را حفظ کنند.

برای اینکه کاراته و بطور کل هنرهای رزمی را نیمه کارها رها نکنید به این موارد توجه کنید:

-  عجله نداشته باشید. سرعت در یادگیری خود را تنظیم کنید. هدف اصلی این است که همیشه انگیزه داشته باشید. بجر مواقعی که احساس راحتی می‌کنید، زمانهای تمرین را تعیین نکنید. همچنان که اگر مدت زمان دوری از خانواده، دوستان یا تکالیف مدرسه زیاد باشد، علاقه و وابستگی به آنها را از دست خواهید داد .

-  زمانهایی تمرین کنید که با کارهای روزمره و خانوادگی تداخل نداشته باشد. در نظر داشته باشید که همیشه در جایی تمرین کنید که مزاحم دیگران نشوید.

-  از تمرینات خود لذت ببرید. درست است که تمرینات کاراته کاملاً جدی هستند، اما بعضی از هنرآموزان پول و وقت خود را صرف کاری می‌کنند که کمترین لذتی در آن وجود ندارد. اگر محیط باشگاه شما آنقدر جدی است که شما در حین آموزش اصلاً استراحت و یا زنگ تفریح ندارید به جای ترک کردن تمرینات، فکری به حال دوجوی خود کنید.

-  اگر حس می‌کنید که نیرویتان تحلیل رفته است، کمی استراحت کنید. اول با استادان راجع به این مسئله صحبت کنید. اگر با خانواده به تعطیلات رفته‌اید تمرین را فراموش کنید اما مراقب باشید، چرا که استراحت و تعطیلی بیش از اندازه هم شما را تنبل خواهد کرد.

-  قسمتی از زندگی روزمره معمولتان را به تمرین کاراته اختصاص دهید. بنابراین ادامه کار آسانتر خواهد بود و شما دیگر مایل نخواهید بود که آن را نیمه کاره رها کنید.

-  هنگام تمرین، ترتیب تمرین‌ها را جابجا کنید. اول کاتاها، کیهون‌ها و یا تکنیک‌هایی را که کمتر راغب به تمرین آنها هستید را انجام، و سپس به سراغ تمرینات مورد علاقه‌تان بروید. سعی کنید با علاقه و شادابی تمرینات را ادامه دهید.
-  تمرینها را با یک شخص مشتاق و علاقه‌مند انجام دهید. در اینصورت تمرینات لذت‌بخش‌تر خواهد بود و علاقه او به شما هم سرایت خواهد کرد.

-  مطمئن شوید که به قدر کافی استراحت می‌کنید. اگر احساس خستگی داشته باشید، این احساس بر رفتار شما تأثیر خواهد گذارد. بهتر است هنگام خستگی استراحت کنید و سپس به تمرین بپردازید. اگر هنگام خستگی بیش از حد، خود را به شرکت در کلاس‌ها مقید کنید، ممکن است به فکر ترک تمرینات بیفتید.سایت هنرهای رزمی

-  اجازه ندهید تضادهای شخصیتی با تمرینهای شما تداخل نماید. اگر در کلاس از کسی خوشتان نمی‌آید، تا حد امکان از وی دوری کنید.

-  خود را با همکلاسی‌هایتان مقایسه نکنید. یادگیری مسابقه نیست. بهتر است کمتر بدانید ولی آنچه را که می‌دانید به خوبی انجام دهید، دانستن چیزهای زیاد ولی درست انجام ندادن آنها فایده‌ای ندارد.

-  در یادگیری کاراته اهمیت ندارد که چقدر وقت صرف تمرین می‌کنید، از چه روشی برای یادگیری استفاده می‌کنید یا به چه باشگاهی می‌روید. مهم‌تر از همه این است که آموختن را نیمه کاره رها نکنید.

- برنامه‌ای هدفمند برای تمرینات خود داشته باشد و سعی کنید که در کوتاه مدت به اهداف آن دست پیدا کنید. بطور مثال: در فصل تابستان تمرینات ازدیاد سرعت و کومیته امتیازی، در مهر ماه کاتای باسای‌دای همراه با بونکای آن و یا هفته اول این ماه فقط تمرین اجرای چودان زوکی بوسیله آیومی آشی یا یوری آشی.

- اگر رقابت به شما انگیزه می‌دهد، پس رقابت کنید و اگر هدف‌گذاری شما را وادار به ادامه تمرین می‌کند، چند هدف قابل دسترس را برای خود در نظر بگیرید. به عبارت ساده‌تر هر کار می‌توانید انجام دهید تا از منصرف شدنتان جلوگیری کنید.
در تمرینات جدی و کوشا باشید.