ده اصل کلی در مبارزه
۱ـ یک مبارز به هیچ گروهی تعلق ندارد ، گرچه او برای انجام هنرهای رزمی نهاد یا موسسه ای خاص دارد اما سعی میکند تا تکنیک هایی را از سایر سبکها برداشت نموده و مجموعه ای مرکب برای خود ایجاد کند .
۲ـ یک جنگجو باید ساده بگیرد ، تکنیکهای او باید بر مهارت های کلی حرکتی وابسته باشد.اگر حرکتی بد و پیچیده انجام شود شکست حتمی است.تکنیکهای ساده که سریعتر و تند تر اجرا میشود او را زنده نگه میدارد .
۳ـ مبارزی که خوب تمرین میکند بهتر میجنگد ، هرچه با تلاشی بیشتر به تمرین بپردازید مبارزه ای ساده تر خواهید داشت.تمرین زیاد تنها باتمرین واقعی در صحنه های برخورد واقعی حاصل میشود و به قول معروف نابرده رنج گنج میسر نمیشود پس هر وقت که خسته شدی فوری تمرین رو ول نکنید .
۴ـ یک مبارزه در لباسی تمرین میکند که با همان نیز مبارزه واقعی دارد ، او باید با لباسی تمرین که میبایست در طی یک مبارزه واقعی پوشیده باشد چه آن لباس لباس کار باشد جین باشد یا لباس خانه باشد تفاوتی ندارد.اگر عضو تیم است باید با تمام ابزار لازم که در ماموریت حمل میکند تمرین کند .
۵ـ یک مبارز باید دارای وضعیت روحی مثبتی باشد ، او بااین شعارها اشناست گفته هایی که این موضوع را القا میکند که همتای او هرگز تسلیم نمیشود.هر که شهامت دارد پیروز است.
۶ـ یک مبارز انعطاف پذیر است ، در تمرین و مبارزه او هرگز فقط کاری را که دلش میخواهد انجام نمیدهد بلکه خود را با محیط و تغیرات مبارزه وقف میدهد .
۷ـ یک مبارز همه چیز را ارزیابی میکند ، او همواره تکنیک ها و تاکتیک های خود را میسنجد و مسایل را زیر سوال میبرد و به دنبال راهایی میگردد تا اطلاعات خود را افزایش دهد.او هرگز نمیگوید این راه تنها راه چاره است .
۸ـ یک مبارز وضعیت فیزیکی خود را به خوبی حفظ میکند ، اگرچه عقل او نخستین سلاح وی محسوب میشود ولی با این وجود میداند که حفظ ترکیب و تناسب اندام به او کمک خواهد کرد که تکنیکهای خود را به موقع اجرا کند.اعتماد به نفس خود را افزایش دهد و نیروی تبحر خود را تقویت نماید .
۹ـ یک مبارز یک حرفه ای ارام و موقر است ، او ساده باقی میماند.به خود نمی نازد ، او صرفا به مبارزه به عنوان بخشی ضروری در شغل خود مینگرد .
۱۰ـ یک مبارز هرگز تعلیمات خود را متوقف نمیکند ، او همیشه درپی یافتن روشها و تکنیکهای برتر است .
